Fuji Superia 1600 zadomowiła się w moim analogu już zimą zeszłego roku. Zima zeszła, Superia ustąpiła na jakiś czas miejsce innym materiałom światłoczułym, by na późną wiosnę dać się dokończyć.
To i trzy inne skanowane Epsonem V500:
Pentax MZ-S i różne szkła.
Negatyw: Fuji Superia 1600/36
Skaner: lepiej nie mówić
Szkło: Sigma 24-70 [70mm@F2.8] na MZ-S’ie
Kolory? Lekko ocieplone barwy – baner reklamowy bardzo mrozi.
“A świstak siedzi i zawija je w te sreberka…”
Między szczebelkami siedzi EXIF, a ja wykonuję właśnie kawał dobrej, nikomu niepotrzebnej roboty. Tak ku pamięci. Coby za często do negatywów nie zaglądać. Po co? Skoro mój skaner to narzędzie za które muszę się wstydzić?
Siedzi i się śmieje, ten EXIF.
