Łucja pokonała wszelkie infekcje które męczyły ją przez ostatnie 3 tygodnie.
Oczywiście w każdej chwili może zaatakować ją jakaś bakteria albo wirus. Teraz czekamy na sygnał z Warszawy, że jest miejsce dla Łucji.
Łucja od kilku dni jest bardzo żywa i uśmiecha się. Jej sen niestety psują nerwowe ruchy i krzyki.
Oby czas oczekiwania przeżyć w spokoju.
Częściowe, wstępne wyniki badań z Centrum Zdrowia Dziecka docierają do Szczecina.
Już od pierwszych kopniaków w łonie mamy wiedziałem, że nasza córka będzie wyjątkowa. Nie sądziłem, że aż tak wyjątkowa…
Wstępnie Łucja cierpi na rzadką chorobę układu odpornościowego. Tak rzadką, że w CZD leczone było do tej pory jedno dziecko. Ale nic nie jest pewne, nawet to, że Łucja dodatkowo nie ma białaczki.
Mała jak najszybciej powinna zostać przetransportowana do Warszawy. Niestety transport lotniczą jest wykluczony, ze względu na przebyta odmę. Wszyscy drżą o samochodową, długą i męczącą podróż karetką.
Lekarze z CZD poprosili dzisiaj o zrobienie dodatkowych badań na miejscu w Szczecinie. Ponoć nic szczególnego, ale w Szczecinie nie było wstanie ich przeprowadzić żadne laboratorium.
Niespodzianka.
Dzisiaj chcieliśmy odwiedzić mała na oddziale Anestezjologii i Intensywnej terapii (OIOM). Niestety jak weszliśmy, okazało się że małej nie ma. Została oddana na pediatrię. Oczywiście, że wszystko odbywa się w ramach jednego szpitala, nikt nas nie powiadomił.
Kiedy dotarliśmy na oddział pediatryczny, mała leżała w “swoim” pokoju cierpień. Nowością była zawieszona na drzwiach kartka z napisem “ZAKAZ ODWIEDZIN”.
Na szybko dowiedzieliśmy się niewiele. Mama zostaje, a tata tylko córkę przez szybę może widzieć.
Więcej pytań niż odpowiedzi. Jutro będzie nasza lekarz prowadząca, może dowiemy się więcej, może będą wyniki z CZD.
